Konstanz

Alweer een prachtige, zonnige dag. Vanochtend was het een beetje koeler door een onweersbui gisteravond, maar in de middag werd het weer erg warm.
We fietsten vandaag door Zwitserland, waar vrijwel iedereen een fietshelm draagt. Er werd ons verteld dat in Oostenrijk (gisteren) fietshelmen verplicht zijn en daarom hadden we die gisteren ook opgezet. Tot onze verbazing reed het merendeel van de fietsers zonder helm. In ieder geval hebben we geen bekeuring gekregen, want die krijgen we waarschijnlijk al na een flits op de Duitse Autobahn afgelopen zondag. Dan moeten we ook maar niet op zondag vertrekken, hè?
Vandaag hebben we hem niet meer opgezet, want het is toch wel een beetje te warm voor zo'n ding op je hoofd. Er zijn hier geen hoge bergen en maar een paar klimmetjes, maar dat vinden we juist fijn.
Een helm is in onze ogen wat overdreven, maar het is natuurlijk wel veiliger, want je kan ook een "gewoon" ongeluk krijgen. We hebben tot nu toe geluk in al die jaren. Hier fiets je over het algemeen over fietspaden, dus echt gevaarlijk is het ook niet.
Het laatste stuk van vandaag (ongeveer 60 kilometer) ging langs een spoorbaan en was wat eentonig, want je kon het meer maar zo af en toe zien en het was ook wel warm als we van het water weggingen.
In Konstanz aangekomen, namen we voor het hotel een biertje en zag ik plotseling Evert v.d. Roest lopen. Vier Huizers op een rijtje. Ik vroeg me al af of we Huizers tegen zouden komen, want die kans loop je binnen Europa meestal wel. Zij maken ook een fietstocht langs de Bodensee, maar georganiseerd, met vervoer van bagage. Ze gaan precies de andere kant op als wij, dus we zullen ze niet meer tegenkomen. We zijn dus nu weer in Duitsland aangekomen en we kunnen weer overal met Euro's betalen, want dat is in Zwitserland niet vanzelfsprekend.
Op de foto's het meer, waar door een bepaalde stand van de zon (even later was het weer weg) de wolken op het water weerschijnen. Dat was een mooi gezicht! Verder zagen we fonteinen, die leken op "pluizenbollen" van paardenbloemen. Die blaast Danique altijd zo graag leeg, maar hier kwam water uit. Dat was een apart gezicht!