dinsdag 31 mei 2016

Wismar

Vanochtend hebben we maar iets meer dan twintig km. gefietst. We zijn nu in de mooie stad Wismar en het onweert een beetje. Gelukkig dat het vandaag is, want fietsen en onweer maakt ons best angstig. De route plannen wordt veel lastiger nu. Er is niet gemakkelijk onderdak te vinden hier. Gelukkig hebben we vandaag weer wifi, zodat we ook booking.com weer tot onze beschikking hebben. Dan lukt het soms beter, maar de hotels en andere overnachtingsadressen zijn erg dun gezaaid en ook het routeboekje vermeldt weinig tot niks. We moeten al dagen vooruitkijken en de route is dus soms lang en soms kort.
Als we dit hadden geweten, hadden we misschien wel niet deze route gekozen, maar vanaf omgeveer Bremen ofzo de Wezer of de Elbe gaan volgen.
De komende tijd gaat bepalen of we de route helemaal volgen of bijvoorbeeld in Berlijn de trein nemen en ergens anders gaan fietsen. Het neemt veel tijd in beslag om steeds maar weer te moeten zoeken, maar aan de andere kant is het een prachtige route.
We hebben Maria nog steeds in de tas zitten, die moet maar en beetje helpen.
Het onweer wordt wat minder en dat is maar goed ook, want anders zien we niks van deze stad.
Nog geen foto's gemaakt dus!

meer foto's van de ostsee-route per fiets







maandag 30 mei 2016

Mooi hier

Lübeck is een prachtige stad. Er is veel dat herinnert aan het hanze-verleden, o.a. mooie oude bakstenen pakhuizen. Het is vroeger een welvarende stad geweest, dat kan je wel zien. Er zijn ook veel kerken met meerdere koperen torenspitsen. We waren in de Dom, die gebombardeerd geweest is in de tweede wereldoorlog, maar heel mooi gerestaureerd is. Verder zijn er enorm veel ijssalons. Er is waarschijnlijk geen oorzakelijk verband tussn de kerken en de ijssalons, maar het is opvallend. Misschien hielden de mensen hier vroeger al veel van ijs en gingen ze na de kerkdienst graag ijsjes eten?
Vandaag bereikten we, via de Ostsee-Radwanderweg Boltenhagen. Onderweg deden we Travemünde aan, wat hard op weg is om het meest mondaine plaatsje aan de Oostzee te worden. Het was weer flink op en neer over soms moeilijke paden, maar het was ontzettend mooi. De kust is overal echt erg mooi en op sommige plaatsen een echte kliffenkust, zoals in Engeland of Ierland.
De stranden zijn eindeloos lang en rustig, maar dat laatste kan aan de tijd van het jaar liggen. Het was overigens uitstekend weer, misschien nog ietsje te koud om te zwemmen, maar er waren hier en daar al mensen te zien.

Op de foto's: de Dom, 16e eeuwse baksteen-architectuur (zie je veel in Hanzesteden), de kust, Travemünde vanaf de veerboot over de Trave, heerlijk ruikende wilde rozen en vlak daar achter een gedenkteken in de vorm van een kruis, dat herinnert aan de 7000 concentratiekampgevangen, die door de Engelsen per abuis werden aangezien voor Duitse troepen en vervolgens op hun boten het leven lieten in de Oostzee.
Dat laatste is een aangrijpend verhaal. Ze hadden de kampen overleefd en werden een paar uur (!) voor de vrede in mei 1945 gebombardeerd ongeveer op deze plek.
De meesten vonden hun graf in zee. En als we aan vandaag de dag denken, dan gebeuren er op zee nog steeds drama's. De mens lijkt nooit te leren. Daarom is het belangrijk als er toch hier en daar van dit soort gedenktekens staan, al is het maar een eenvoudig houten kruis.
We zijn inmiddels in voormalig Oost-Duitsland en meteen verandert er van alles. Geen internet, lastig te betalen met een Master-Card bankpas en alles is wat minder gezellig.







zondag 29 mei 2016

Lübeck

Om half twee waren we al in Lübeck. Geen zon vandaag, maar dat komt wel weer. De weg hiernaartoe ging langs de Trave, die in zee uitmondt bij Travemünde.
Best wel wat klimwerk toch wel, alleen geen grote stukken, maar veel heuvels en dalen.
Verder gingen we langs het Elbe-Lübeck-kanaal, met een stevig windje tegen.
We logeren in een deftig hotel, maar eigenlijk vinden we dat minder leuk dan in een eenvoudig hotel of een B&B, omdat je daar meer in gesprek komt dan in zo'n chique hotel. We vallen dan ook vaak een beetje uit de toon in onze fietskleren, maar daar trekken we ons niet veel van aan, hoor!
We gaan nu de stad bekijken, die ons erg mooi lijkt.


zaterdag 28 mei 2016

Bad Oldesloe

Het was een prachtige dag. De lucht was blauw, de temperatuur was heerlijk! We hebben ons goed ingesmeerd, want de benen zijn nog een beetje wit na die lange winter.
De hele middag hebben we over een voormalige spoorlijn gefietst. Uiteraard is het nu fietspad, maar het ligt mooi hoog en je kan de hele omgeving overzien. De vogels zingen op dit moment op volle kracht en de bloemen bloeien overal heel mooi.
Dat is te zien op de foto's: hele boeketten staan overal te pronken.
Onze conversatie neemt soms vreemde wendingen. Over het algemeen gaan onze gedachten onderweg alle kanten uit en soms begint Bert of ik ineens een gesprek en dan is het soms lastig om meteen in te haken. Zo ook vandaag: Bert vroeg ineens: is........ al aan zijn tweede knie geholpen? (We hebben eigenlijk afgesproken niet over ziekten te praten)
Ik antwoordde: hè? aan zijn alvleesklier? We moesten er wel om lachen: zo kunnen de praatjes de wereld inkomen natuurlijk. Dat krijg je als je niet meer zo jong bent en ook nog op de fiets en achter elkaar rijdt.
Morgen wordt het weer ook mooi en we hoeven maar een stukje te fietsen tot Lübeck.


vrijdag 27 mei 2016

Esingen

Gelukkig scheen de zon vanmiddag weer. Het was de hele dag droog en de temperatuur was rond de twintig graden, maar met een zonnetje erbij ziet alles er toch wat vrolijker uit.
We voeren over de Elbe met één van de vele veerboten. Op de rivier varen geen zielige bootjes, zoals op de foto te zien is. Opvallend bij deze boot is dat hij niet helemaal volgeladen was, terwijl meestal de containers hoog opgestapeld staan.
Je vraagt je altijd af waar al dat water, wat naar zee stroomt, vandaan komt. Dat vragen we ons ook wel eens af bij kleine riviertjes, maar bij deze gigant is dat helemaal onbegrijpelijk.
Vandaag fietsten we maar ongeveer 25 kilometer, maar morgen gaan we de 60 zeker weer halen als we naar Bad Oldensloe fietsen. De daaropvolgende halte is Lübeck. Dat moet ook een mooie stad zijn.
Het fietsen gaat prima, als we maar op tijd en voldoende eten, want anders zak je (ik) nog weleens even in. Soms is het lastig om daar voor te zorgen omdat er weinig winkels en restaurants zijn in deze  niet zo dicht bevolke streken. Voor noodgevallen hebben we altijd wat in de tas en, vaker dan in Nederland, staan we soms ineens voor een Bäckerei met allerlei lekkers. We verliezen dan ook nooit enig gewicht tijdens onze tochten!


donderdag 26 mei 2016

Grünendeich aan de Elbe

Vanmiddag hadden we dan toch een beetje regen. Miezerig was het, dus erg nat werden we niet. Het was niet koud, maar het mag wel wat zomerser worden. We hebben de zon de laatste dagen nauwelijks gezien.
Gelukkig was de route niet zo lastig als gisteren. Achteraf bleek dat er aan het eind van de route van gisteren een alternatief genoemd werd, maar dat is dus net de verkeerde plek om dat te vermelden. Zoiets hoort aan het begin te staan natuurlijk!
We bezochten vandaag het oude stadje Stade, een echte oude hanzenstad met prachtige gevels. Op de foto ook nog een oude kraan, waarmee de goederen uit de boten werden getild. Hij ziet er mooi en modern uit, dus vragen we ons af hoe oud hij werkelijk is.
Morgen varen we over de Elbe. Een enorm brede rivier, die we nu voor de tweede keer overvaren (duurt een half uur). De eerste keer was op onze eerste lange fietstocht naar Kopenhagen.
Op de dijk, vlakbij ons, rommelige😚, hotel, troffen we een echte schapenberg aan. Leuk, want in Z-Afrika wordt de Skaap-wijn verbouwd op de Skapenberg, maar daar hebben we nooit een schaap gezien!


woensdag 25 mei 2016

Fietsroute?

Vanochtend zijn we weer uit Bremen vertrokken en nu zijn we in Selsingen. Bremen was leuk, met hele smalle straatjes met kunstnijverheid en sieraden en gezellige restaurantjes. Ook is er een prachtige Domkerk met fresco's aan de buitenkant. Heel bijzonder. Het gerechtsgebouw is ook apart, omdat de tien geboden in gouden letters boven aan de gevel staan. Vroeger was dat heel gewoon, maar tegenwoordig zou men daar waarschijnlijk bezwaar tegen maken.
Selsingen heeft niet zoveel te bieden, maar voor een provinciestadje is het hier best druk. Volgens Bert heeft hij hier 48 jaar geleden een poosje vlakbij Seedorf  (Hohne) gelegerd gezeten tijdens zijn diensttijd.
De weg hiernaartoe was een regelrechte ramp en we hadden beter met een tractor kunnen vertrekken uit Bremen. Het staat allemaal als fietsroute omschreven, maar zoals op de foto te zien is, was het net een cross. Goed dat het (alweer) niet regende, want dan waren we niet ver gekomen en dan hadden we onder de blubber gezeten. Niet alleen modder en klei, maar ook wegen met alleen maar keitjes en grintwegen en ook asfalt met enorme kuilen waren ons deel vandaag.
Van onze oude bovenbuurvrouw kregen we een soort talisman in de vorm van een afbeelding van de Heilige Maagd mee voor we weggingen. Dat was erg lief en eigenlijk niks voor ons, maar we beginnen te geloven dat Maria er tot nu toe voor zorgt dat het niet regent. Wèl is het nu een graad of vijf te koud. Ook daaom nog even vragen, dus...

dinsdag 24 mei 2016

Bremen

Alweer hadden we geluk en kwamen we droog over. Het is wel wat frisser, dus: lange broek en vest aan, maar dat maakt niks uit als je fietst. Het was een prachtige tocht: heuvelachtig en dus mooie vergezichten, veel bossen en leuke stadjes.
Dötlingen was echt prachtig. Klein, maar heel oud met prachtige, vrijstaande huizen. De romaans/gotische kerk is uit de twaalfde eeuw en is vanbinnen ook erg mooi, maar vanochtend was de deur op slot. Jammer, want gisteren waren we wel binnen, maar hadden niks bij ons om een foto te maken. De eikeboom achter de kerk is meer dan duizend jaar oud en stond er dus al toen de kerk gebouwd werd.
Weer veel reeën gezien, maar die zijn weer weg voor je ze op de foto kan zetten.
We zijn nu al vroeg in Bremen en het is leuk om weer eens onder de mensen te zijn en wat cultuur op te snuiven, want deze reis gaat veel door dunbevolkt gebied. Het lijkt soms wel of we enige mensen op de wereld zijn. Onze twee reisgenoten zijn we inmiddels kwijt, al sliepen we al twee keer in hetzelfde hotel. Ze gaan tot Bremen en dan weer naar huis en zouden vandaag wat minder kilometers fietsen.




maandag 23 mei 2016

Dötlingen

Gelukkig zijn we bijna alle regen weer misgefietst. Alleen bij het vertrek hadden we wat lichte regen.
Het werd weer prachtig om een uur of half elf.
Het landschap verandert langzaam maar zeker en dat vinden we wel aangenaam. Veel bossen, waar we bordjes zien die vertellen over  het feit dat de bomen allemaal geplant zijn na 1945. Wie weet is hier wel het een en ander gebombardeerd geweest? Al liggen er geen echt grote steden in de buurt, behalve Bremen. Misschien vergis ik me, want geschiedenis was nooit mijn favoriete vak en nu vind ik dat wel eens jammer. In ieder geval zijn al die "nieuwe" bossen erg mooi en er zijn ook aardig wat (stuw)meren te vinden, waardoor het erg afwisselend is. We zagen gisteren al een reetje op een paar meter afstand en een kudde verderweg en een (dood) hermelijntje en natuurlijk zien we veel hazen en konijnen.
We ontmoetten al een paar keer twee mannen (relatie onbekend), die tot Bremen dezelfde route volgen. Het routeboekje is niet altijd even duidelijk en we kunnen elkaar soms op weg helpen, want vier weten er meer dan twee.
Tot onze verrassing moesten we vandaag het laatste stuk naar Dötlingen flink klimmen. Een klim van 8,7 % is wel weer even wennen!
Helaas vergaten we vandaag foto's te nemen, maar dat komt wel weer.

zondag 22 mei 2016

Markhausen

Vandaag was het alweer prachtig fietsweer. De route was lang en saai. Eigenlijk wisten we dat wel, want we hebben ook al door deze streken gefietst toen we naar Kopenhagen gingen. Oost-Groningen en deze streek in Duitsland hebben maar een paar stukken bos en verder is er voornamelijk akkerland. De polder van Eemnes is, hiermee vergeleken, opwindend te noemen!
Het wordt vast wel mooier verderop, maar nu is het even doortaaien.
Geen natuurfoto dus weer, maar een foto van het verblijf voor vannacht. Over het algemeen is het schoon en netjes, maar ook niet erg opwindend.
Het weer schijnt slechter te worden, daarom hebben we ons plan voor morgen nog niet rond. Misschien, als het erg slecht is, blijven we wel even, in de hoop dat hier iets te doen is.



zaterdag 21 mei 2016

Bourtange

Vandaag hadden we een korte rit van ongeveer 40 kilometer. Het wordt lastiger om onderdak te vinden. We moeten daardoor afwijken van onze vaste afstand van ca. 60 kilometer. Morgen een wat langere rit, die ons in Duitsland brengt. De weersverwachting is niet goed voor morgen, maar het kan altijd meevallen.
Vandaag was het heerlijk weer, maar was de rit saaier dan gisteren. Veel weilanden en akkers. Daarom had een foto nemen niet zoveel zin, want alweer een groene foto is niet zo nodig.

Bij aankomst in het kleine hotelletje hier, kregen we een eindeloos verhaal over voeding en bindweefsel te horen van de eigenaresse van het hotel. Ze blijkt gediplomeerd yoga-lerares te zijn.
Als je veel druk en kracht uitoefent op dezelfde plek in je lijf, verhardt je bindweefsel. Dat moet bij ons dan wel het achterste zijn, denken wij 😄 . Wit meel schijnt ook een enorme boosdoener te zijn, maar gelukkig eten wij altijd volkoren!

vrijdag 20 mei 2016

Drenthe

Vandaag miezerde het een beetje. We zijn dan ook weinig mensen op de fiets of wandelend tegengekomen. We kozen voor de route door Drenthe, omdat de natuur hier zo mooi is. De hoofdroute gaat door Friesland, maar daar zijn we al erg vaak geweest.
Onderweg werden we bijna lekgeprikt door de muggen, maar ook daarvoor hebben we iets meegenomen, namelijk citronella-spray. De lucht is niet te harden, maar het helpt wel.
Vlak bij Dwingeloo zagen we een koe, met de nageboorte nog aan haar lijf, haar bibberende kalfje schoonlikken.
We kwamen ook langs Westerbork, waar nu paaltjes staan met de data van alle transporten en de hoeveelheden mensen, die werden weggevoerd en nooit meer terugkeerden.
Het mooie en het akelige van het leven vlak na elkaar dus.


donderdag 19 mei 2016

WD40

Sommige dingen zijn onmisbaar op een fietstocht. Een spuitbusje WD40 brengt vaak onbegrijpelijke oplossingen voort.
Mijn stuur begon op dinsdag een kraakje te produceren. Eerst denk je: "nou ja, niet op letten".
Als het kraakje voortduurt gaat het storen en, na anderhalve dag, ben je het zat en is het kraakje gegroeid, zoals het vlekje in het liedje: vader gaat op stap. Sommige mensen weten dat niet, want die zijn te jong, maar onze generatie snapt het precies. Als je een stille fiets hebt en je rijdt door de natuur, dan groeit zo'n kraakje. Met WD40 was het probleem meteen uit de wereld. Geweldig! Hoe: geen idee.
We reden vandaag niet meer over dijken en dat was wel een keer tijd, want zelfs dijken en uiterwaarden kunnen wat teveel worden.
De tocht ging van Kampen naar Dwingeloo. De weilanden onderweg zonder koeien, waardoor ze er wel mooi uitzien, maar och: die arme beesten zitten maar binnen. Door de Weerribben met het mooie Giethoorn en langs de bosranden in Drenthe. Onderweg komen heel oude herinneringen boven van leuke dagen met vrienden. Met Wil en Wim in Giethoorn in een punter (zomaar 45?jaar geleden), langs het Holtingerveld met Hanna, Arend, Hans, Joop en Marion (vorig jaar).
Een mooie, zonnige dag. Het weekend schijnt wat minder te worden, maar dit hebben we alvast gehad.



woensdag 18 mei 2016

Van Zutphen naar Kampen

Gisteren hebben we genoten van de mooie stad Zutphen. We sliepen bij een echtpaar, dat ons erg verwende in een mooi en statig herenhuis.
Vandaag was het prachtig weer, zodat we lekker in korte fietsbroeken konden fietsen.
De rivier de Waal, die we tot gisteren volgden, heeft plaatsgemaakt voor de IJssel.
Het valt ons op hoeveel er hier langs de grote rivieren gedaan wordt aan verbreding door middel van zogenaamde "hoogwatergeulen". Kilometers lang worden extra dijken en bruggen gebouwd om de verwachte hoogwaterstanden in de toekomst de baas te zijn.
Een slimme Nederlander is op de toekomst voorbereid, zullen we maar zeggen. Het zorgt er helaas wel voor dat onze tocht af en toe een puzzeltocht wordt, want er zijn overal omleidingen.
We hopen dat het mooie weer doorzet. Tot nu toe zijn we nog maar 1 keer nat geworden.
Op de foto: veel geel en gezicht op Kampen vanaf de overkant.



dinsdag 17 mei 2016

Beetje pech

Het weer laat niet veel te wensen over, vinden wij. Hooguit mag het een beetje warmer worden, maar soms is het al korte-broeken-weer.
We hadden gisteren en vandaag een beetje pech, want gisteren viel mijn ipad op het fietspad. Volgens mij was hij in de tas losgetrild uit de hoes en bij het tevoorschijn halen gleed hij daardoor weg.
Bert keek erg sceptisch bij mijn verdediging, maar volgens mij was dat echt de oorzaak. We hebben een verzekeringsspecialist in de familie, maar die vertelde dat er meestal vergoed wordt tegen dagwaarde en ja....het is al een oudje!
Verder werd ik agressief benaderd door een hond en daarvoor heb ik altijd de Dazer op het stuur. Dat is een apparaat, waarvan de (slimme) fabrikant beweert dat het een geluid geeft, niet hoorbaar voor mensen, maar wel voor honden. Op al onze vakanties nemen we dat ding mee, maar we denken dat we alleen maar dove honden tegenkomen, want het helpt niks, al kan ik dat nu niet zeggen, want hij zat even niet op het stuur. Nu zit hij weer op het stuur, al heb ik er geen vertrouwen in. Reclameren is zinloos, want hoe bewijs je dat hij het niet doet?

De laatste tegenslag was vanmiddag, want Bert kreeg een lekke achterband. Veel gestress en gedoe op zo'n dijkje en iedereen rijdt groetend voorbij, maar helpen: ho maar!
We zijn alweer drie dagen onderweg en hopen dat het met iederen goed gaat.

Op de foto's: Bert, na het bandenplakken (achterband en dus petje af met al die versnellingen)
Verder een foto met heeeel veel pluizenbollen, speciaal voor Danique die ze zo graag kaalblaast!
Ze zou hier dagen vooruit kunnen!


Alsnog de foto's van maandag








maandag 16 mei 2016

Begin van de track

Vandaag begonnen we aan de Hanze-fietsroute. Het weer was erg mooi in de ochtend. Voortdurend reden we langs de Waal en de mooie natuur van de uiterwaarden. Zie de foto's. Het gedicht van Hendrik Marsman komt dan voortdurend in je gedachten (Denkend aan Holland...enz), al breek ik me dan over dat enzovoorts de rest van de dag mijn hoofd, want het is al zo lang geleden dat ik het leerde, maar gelukkig is daar dan bij aankomst weer Google en kan je dat zo weer teruglezen.

Om een uur of twee begon het gigantisch te regenen (gelukkig maar een half uur). We konden geen paar meter meer van ons af kijken. Ook dat hoort erbij: koud en nat en eruitzien als twee Kliko's op grote wielen, daar boven op die Waaldijk!
Gelukkig brak de zon weer gauw door en dan ben je snel weer droog!
We hopen dat het morgen ook een beetje meezit met het weer. Dan hopen we te slapen in Zutphen, ook een hanzestad. Meestal zijn we nog mooi op tijd gearriveerd om leuke dingen te gaan bekijken.

Toen we gisteren trouwens hoorden van de overwinning van Max Verstappen, hebben we Reinier een mail gestuurd, in de verwachting dat hij in de wolken zou zijn. Nou, dat bleek dan ook uit zijn antwoord. Hij is wildenthousiast over deze jonge held!

Ik merk dat foto's opladen hier niet lukt, dus dat komt nog wel een keer!



zondag 15 mei 2016

De echte start

We zagen er, eerlijk gezegd, een beetje tegenop, want het weer zou niet best zijn vandaag. Het viel allemaal erg mee, we zijn niet eens nat geworden! De wind was hard en fris, maar we hadden hem in de rug. Eerst denk je dan: we zijn nog behoorlijk fit op onze leeftijd, maar dat was natuurlijk niet zo gek op die manier!
Morgen gaan we in oostelijke en noordelijke richting en dan is de kans groot dat we hem behoorlijk tegen hebben.
We zijn nu bij het begin van de Hanzeroute, namelijk in de plaats Zaltbommel, voor het eerst bewoond in de negende eeuw na Christus. Veel interessante dingen, we maakten een wandeling en slapen ook in een Middeleeuws pandje, erg leuk.
Wat is alles ook mooi in mei: jonge beesten en alles in bloei: we hebben genoten.
We spraken aardige mensen, want dat gebeurt gewoon heel vaak als je fietst!
Op de foto's Bert op de Schalkwijkse brug, een ooi met een lammetje, een molen in Culemborg en ik bij de pont over de Lek.
Het is altijd gek om een foto van jezelf te plaatsen, maar voor deze ene keer, als bewijs dat we echt op weg zijn, mag het wel, toch?









donderdag 5 mei 2016

5 mei 2016

Vandaag hebben we de eerste lange rit van 2016 gemaakt. Natuurlijk nemen we altijd liever de fiets dan de auto, maar het was vaak een beetje te koud om een flinke rit te maken.
We kozen voor de Linge-route met nog een rondje toe, zodat we op ruim 70 kilometer uitkwamen.
Het was prachtig weer en alles was heel feestelijk vanwege de viering van de vrijheid! De route staat bekend om de fruitbomen, die op dit moment schitterend in bloei staan langs de mooie, slingerende Linge. Bij dit soort ritten denken we wel eens: waarom gaan we naar het buitenland als het hier zo mooi is? Een aantal molens met op deze dag de vrolijke driekleur maakt je nog eens extra blij.
Natuurlijk hadden we van tevoren wel kunnen bedenken dat half Nederland deze route zou gaan fietsen, maar dat het er zó veel zouden zijn was om je slap te lachen!
Algehele verwarring zo af en toe, want sommigen stonden precies voor de routebordjes of stalden hun fiets er tegenaan, waardoor er steevast hele volksstammen naar de volgende afslag stonden te zoeken.
Het biertje na afloop (1maar) hakte er behoorlijk in en, ondanks al ons trainen, voelen de benen nu behoorlijk zwaar!